Türkiye

Dierbare goedgelovigen,

De meesten onder jullie hebben deze pontificale missive slechts bij toeval opgeroepen, een groot aantal heeft weet van de maandelijks terugkerende ritus, edoch nauwelijks enkelen, waaronder die éne biezondere, waren alreeds enige etmalen geleden op de hoogte van de inhoud van deze zoveelste onfeilbare bul! Nog maar eens een expliciet bewijs van de, voor ons aardse schepselen, ondoorgrondelijke beschikkingen van de Allerhoogste, kunnen wij hierbij vaststellen, m.a.w.: nogmaals is gebleken dat de wereld klein, zoniet nietig is, want Hij van wie wij "de vertegenwoordiger op aarde" mogen zijn, wilde eind vorige maand blijkbaar dat Aloysia en ikzelve een drietal van onze geliefde nichtjes, neen, niet de meiden van halal, maar de zussen Van Tilborgh, zouden ontmoeten bij een juwelier in de buurt van Antalya, zonder dat wij vooraf enige afspraken daaromtrent gemaakt hadden. Inderdaad, de laatste week van afgelopen februari brachten wij reizend door, ons meestal comfortabel in een busje verplaatsend, verkerend in het aangename gezelschap van zes van onze geliefde Noorderburen en op sleeptouw genomen door een sympathieke Turkse Koerd, de genaamde Hasan, voor wie geen inspanning te veel was om ons erop te wijzen dat zijn vaderland flink op weg is naar het lidmaatschap van onze Europese Unie.
In de lichtdrukmaal hieronderstaand bemerken jullie onze gids, aandachtig beluisterd door een zestal van ons, terwijl hij wijst op een reeks tufstenen duivenhokken temidden in het maanlandschap van Cappadocië, meer bepaald in het Dal van de Monniken.



Enkele dagen daarvoor had Hasan ons reeds kennis laten maken met de dansende Derwisjen, goedgelovige volgelingen van de grote islamitische filosoof Mevlana, van wie wij het museum bezochten in Konya. De sfeer van de betoverend wervelende rondedans valt voor ons niet te beschrijven, vandaar dat ik hieronder een beroep doe op een elektronische verbinding, die na het beroeren ervan met een linkermuisknop een bewegend beeld, begeleid door de originele klanken, tevoorschijn tovert. De aandachtige toehoorder zal het geluid van de 'ney' herkennen, een kruising tussen een dwarsfluit en een wandelstok, als u begrijpt wat ik bedoel:dervishhouse evi

Ons verblijf in het voormalige Rijk van de Seldsjoeken was enkele dagen daarvoor begonnen na een succesrijke en veilige landing op de luchthaven van Antalya, waarvan jullie hieronder een beeld wordt opgehangen, dat luttele minuten voor dat geslaagde manoeuvre, vanuit de buik van het toestel en met vaste hand werd gemaakt door Aloysia.



Het werd een aaneenschakeling van verrassende, onvergetelijke momenten en evenementen, mede doordat wij het voorrecht hadden ons in een selecte groep te bevinden van vrijwel uitsluitend "onderwijsmensen", tot nader order nog altijd te prefereren boven een groot aantal andere professies, om nog maar te zwijgen over zetelende en staande magistraten, parlementaire commissieleden, politiekers en bankiers... Eén van die pedagogen kwam op het ronduit sublieme idee om tijdens de obligate Turkse avond een fotografie te laten nemen van onze gehele groep, een beeld dat wij jullie niet willen onthouden.



Voor ons persoonlijk een erg verrassende factor was met name de natuur in haar vele vormen. Vooreerst de klimatologische omstandigheden: toegegeven, het land behoort tot het noordelijk halfrond, vandaar dat winterse buien tot de mogelijkheden behoren om deze tijd, maar de metershoge sneeuwmuur die wij tussen Nevsehir en Konya op de lichtgevoelige plaat konden vastleggen, waarbij wij de sneeuwruimers eveneens aan het werk zagen, deden ons eerder aan Scandinavische streken denken.



Daarnaast was er het fenomeen van de onvolprezen Turkse zijdentapijtindustrie, volledig gebaseerd op het principe van de zijderupsen die zich tegoed doen aan de blaadjes van de moerbeiboom en in hun cocon van zijden draden omkomen, waarna van hun werk geprofiteerd wordt door de tapijtwevers. Op de afbeelding hieronder kunnen jullie waarnemen hoe een aantal onder ons ingingen op de uitnodiging om de losgemaakte draden ter hand te nemen, voordat wij de oogverblindende eindresultaten zelf onder ogen kregen.



Verder bleek Turkije een voorloper te zijn wat bertreft natuurlijke medicijnen ter herstelling van zekere mannelijke tekortkomingen, waaruit een groot aantal onder ons, en zekerlijk één in het biezonder, zijn les kan trekken. Wanneer je onderstaande afbeelding in ogenschouw neemt, waarop Uwe Pauselijke Hoogwaardigheid zelf mag prijken, let dan vooral op de positie van mijn rechterarm, ten bewijze van de onvolprezen uitwerking van genoemde producten.



Een laatste voorbeeld van verrassende natuurfenomenen is het voorkomen van zowel rokende als niet-rokende kamelen in de buurt van het theater van Aspendos. Zoals te zien is op de illustratie hieronderstaand, blijven de beide soorten zusterlijk, of broederlijk, naast mekaar zitten, iets waar onze soort niet meer toe in staat blijkt te zijn.



Afrondend durf ik te poneren dat ons verblijf in Cappadocië een weergaloze ervaring geweest is, met enkel positieve facetten, behalve misschien dat ik sindsdien met twee kilo meer pauselijkheid opgescheept zit.

AP