Post Valentinum
Waarde devotelingen,
Wederom is het tijdstip aangebroken dat Uwe Doorluchtige Pauselijkheid zich zal kwijten van Zijn maandelijkse of, accurater geëxprimeerd, semi-mensuele roeping, al dan niet met de approbatio van andere patriarchen, zoals afgebeeld op de illustratie hiernederwaarts.
Jullie allen, en ongetwijfeld één in het bijzonder, herkennen hierboven een aantal kandidaten voor de post van Hoofdpatriarch van de Russisch-Orthodoxe Kerk, die vorige maand uiteindelijk toekwam aan mijn sympathieke collega Kirill Primus, van wie ik het niet kan nalaten jullie hiernavolgend eveneens een lichtdrukmaal te laten bewonderen. Zielsgraag druk ik bij dezen de wens uit, dat jullie vooral aandacht schenken aan de gelaatsuitdrukking van deze wijze Voorganger, waarbij een opvallende gelijkenis met de steller dezes vastgesteld dient te worden.
Overigens wil ik jullie in deze bulle tevens mijn interesse voor niet enkel aanverwante religiën, edoch ook voor iets minder voor de hand liggende geloofsovertuigingen leren kennen. Reeds sedert ettelijke maanden bestudeer ik daartoe vierwekelijks gedurende enkele opeenvolgende avonden na zonsondergang het westelijke uitspansel met het doel aldaar de halvemaan te bespeuren, die in combinatie met de planeet Venus het omgekeerde islamitische symbool in het noordelijk halfrond voorstelt. Om een duidelijker beeld hiervan te kunnen geven, heeft Aloysia Prima afgelopen 29 januari de beeltenis hierondervolgend gecreëerd en die kan ik jullie dan ook niet onthouden.
Indien door al het voorgaande de indruk gewekt zou kunnen zijn, dat mijn dagen uitsluitend gevuld worden met hogelijk ernstige en diep-religieuze aangelegenheden,dan wens ik daartegen toch één en ander in te brengen, zelfs naar voren te schuiven. Zo las ik enkele weken geleden een artikel aangaande het onder controle houden van stresstoestanden, zowel binnen als buiten het onderwijs, en dan meer bepaald tijdens de lesurenvoorbereiding Lichamelijke Opvoeding, waarbij ik spontaan aan één van jullie in het bijzonder dacht, voor wie de onderstaande afbeelding een troost, een hart onder de riem mag betekenen. Verdere uitleg omtrent het preciese aan te raden praktische gebruik, wil ik hem te gepasten tijde verstrekken. Het resultaat is gegarandeerd: stress verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Daarnaast is er zekerlijk ook het heuglijke nieuws dat de heldendaad van de Iraakse journalist Munthadar al-Zeidi (alias "de Schoenengooier") werd vereeuwigd in een Schoenmonument, vervaardigd door Laith al-Amari en onthuld in Tikrit,toenmalige woonplaats van wijlen Saddam Hussein. Ik ga ervanuit dat een aantal onder mijn lezers en lezeressen het niet kunnen laten om bij tijd en wijle nog eens terug te gaan naar de link in mijn bulle van 15 december ("maat 48") om nog eens te proberen die 'Kop van Jut' te raken. Zij stellen dan telkens weer vast, dat die mogelijkheid nog steeds bestaat, in tegenstelling tot het genoemde monument, dat al na een week, "op vraag van de plaatselijke autoriteiten", werd verwijderd. Mede daarom verschijnt hieronder een hopelijk blijvende herinnering aan het incident.
Verder houd ik mij, geïnspireerd door onze huidige premier, onledig met het plegen van haiku, niet te verwarren met de sudoku, ook van Japanse origine en zeker ook diabolisch interessant. Ter herinnering: een haiku bestaat uit zeventien lettergrepen, onderverdeeld in 5-7-5 of 5-5-7 versregels, waarbij een moment uit het dagelijkse leven, meestal uit de natuur, wordt geëvoceerd. Een tweetal dergelijke gewrochten kan ik jullie niet besparen onder de afbeelding van Herman Van Rompuy, betrapt tijdens zijn plechtige eedaflegging.
Fietsen, aarzelen,
beter besturen,
regering Leterme Un.
Beslissen, lezen,
werken, goedkeuren,
de federale premier.
Terwijl ik deze missive zit te creëren, verneem ik via de radio dat heden op Antarctica de meest milieuvriendelijke poolbasis plechtig geopend wordt, de Prinses Elisabeth, de dochter van onze toekomstige Vorst Philippe Primus, Duc de Brabant. Liske werd zo genoemd naar haar betovergrootmoeder, die van Beieren. Een laatste fotografie werpt een verduidelijkend licht op het ontstaan van de basis.
Graag leg ik momenteel de laatste hand aan deze pauselijke brief, echter niet alvorens nog een haiku te plegen, ééntje om het af te leren.
Schrijven, herlezen,
nagelbijten voor
die éne biezondere!
Aloysius Valentinus
Wederom is het tijdstip aangebroken dat Uwe Doorluchtige Pauselijkheid zich zal kwijten van Zijn maandelijkse of, accurater geëxprimeerd, semi-mensuele roeping, al dan niet met de approbatio van andere patriarchen, zoals afgebeeld op de illustratie hiernederwaarts.
Jullie allen, en ongetwijfeld één in het bijzonder, herkennen hierboven een aantal kandidaten voor de post van Hoofdpatriarch van de Russisch-Orthodoxe Kerk, die vorige maand uiteindelijk toekwam aan mijn sympathieke collega Kirill Primus, van wie ik het niet kan nalaten jullie hiernavolgend eveneens een lichtdrukmaal te laten bewonderen. Zielsgraag druk ik bij dezen de wens uit, dat jullie vooral aandacht schenken aan de gelaatsuitdrukking van deze wijze Voorganger, waarbij een opvallende gelijkenis met de steller dezes vastgesteld dient te worden.
Overigens wil ik jullie in deze bulle tevens mijn interesse voor niet enkel aanverwante religiën, edoch ook voor iets minder voor de hand liggende geloofsovertuigingen leren kennen. Reeds sedert ettelijke maanden bestudeer ik daartoe vierwekelijks gedurende enkele opeenvolgende avonden na zonsondergang het westelijke uitspansel met het doel aldaar de halvemaan te bespeuren, die in combinatie met de planeet Venus het omgekeerde islamitische symbool in het noordelijk halfrond voorstelt. Om een duidelijker beeld hiervan te kunnen geven, heeft Aloysia Prima afgelopen 29 januari de beeltenis hierondervolgend gecreëerd en die kan ik jullie dan ook niet onthouden.
Indien door al het voorgaande de indruk gewekt zou kunnen zijn, dat mijn dagen uitsluitend gevuld worden met hogelijk ernstige en diep-religieuze aangelegenheden,dan wens ik daartegen toch één en ander in te brengen, zelfs naar voren te schuiven. Zo las ik enkele weken geleden een artikel aangaande het onder controle houden van stresstoestanden, zowel binnen als buiten het onderwijs, en dan meer bepaald tijdens de lesurenvoorbereiding Lichamelijke Opvoeding, waarbij ik spontaan aan één van jullie in het bijzonder dacht, voor wie de onderstaande afbeelding een troost, een hart onder de riem mag betekenen. Verdere uitleg omtrent het preciese aan te raden praktische gebruik, wil ik hem te gepasten tijde verstrekken. Het resultaat is gegarandeerd: stress verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Daarnaast is er zekerlijk ook het heuglijke nieuws dat de heldendaad van de Iraakse journalist Munthadar al-Zeidi (alias "de Schoenengooier") werd vereeuwigd in een Schoenmonument, vervaardigd door Laith al-Amari en onthuld in Tikrit,toenmalige woonplaats van wijlen Saddam Hussein. Ik ga ervanuit dat een aantal onder mijn lezers en lezeressen het niet kunnen laten om bij tijd en wijle nog eens terug te gaan naar de link in mijn bulle van 15 december ("maat 48") om nog eens te proberen die 'Kop van Jut' te raken. Zij stellen dan telkens weer vast, dat die mogelijkheid nog steeds bestaat, in tegenstelling tot het genoemde monument, dat al na een week, "op vraag van de plaatselijke autoriteiten", werd verwijderd. Mede daarom verschijnt hieronder een hopelijk blijvende herinnering aan het incident.
Verder houd ik mij, geïnspireerd door onze huidige premier, onledig met het plegen van haiku, niet te verwarren met de sudoku, ook van Japanse origine en zeker ook diabolisch interessant. Ter herinnering: een haiku bestaat uit zeventien lettergrepen, onderverdeeld in 5-7-5 of 5-5-7 versregels, waarbij een moment uit het dagelijkse leven, meestal uit de natuur, wordt geëvoceerd. Een tweetal dergelijke gewrochten kan ik jullie niet besparen onder de afbeelding van Herman Van Rompuy, betrapt tijdens zijn plechtige eedaflegging.
Fietsen, aarzelen,
beter besturen,
regering Leterme Un.
Beslissen, lezen,
werken, goedkeuren,
de federale premier.
Terwijl ik deze missive zit te creëren, verneem ik via de radio dat heden op Antarctica de meest milieuvriendelijke poolbasis plechtig geopend wordt, de Prinses Elisabeth, de dochter van onze toekomstige Vorst Philippe Primus, Duc de Brabant. Liske werd zo genoemd naar haar betovergrootmoeder, die van Beieren. Een laatste fotografie werpt een verduidelijkend licht op het ontstaan van de basis.
Graag leg ik momenteel de laatste hand aan deze pauselijke brief, echter niet alvorens nog een haiku te plegen, ééntje om het af te leren.
Schrijven, herlezen,
nagelbijten voor
die éne biezondere!
Aloysius Valentinus
posted by aloysiusprimus at 5:20 PM
3 comments
