Zonnige dagen
Waarde lezeressen en lezers,
Toegegeven, deze publicatie komt meer dan een week nadat zij verwacht werd door de meesten onder jullie, doch de omstandigheden zorgden er helaas voor dat enkel heden wij konden overgaan tot het vereiste activisme na een dagenlange meditatie. Zoals de voorgaande jaren het geval was, vormt dit fenomeen een allerlaatste verslag met overweging van amuserende en emotionele gewaarwordingen onzer beiden en ook ditmaal brachten wij een weeklang door in de buurt van de baai van de Somme, een verblijf in het gevaarloze gebied van het land dat tezelfdertijd in het Varsgebied een groot aantal bewoners en toeristen tijdens overstromingen in gevaar zag komen. Wij kwamen gelukkig te weten dat in Pijnpittendorp alles veilig verlopen was. Via een lokale krant kwamen wij een dag later te weten, dat een vergelijkbare "tsunami" had plaatsgevonden in onze "federale constructie", waarbij onder meer de hieronderstaande afbeelding ons voor ogen kwam en onze emoties beroerde.
Daarnaast hebben wij al die weekdagen met heel veel zonneschijn doorgebracht en konden ons meestal per fiets van de ene naar de andere ons omringende museale of horticulturele festiviteiten begeven, waarbij wij ook wel wat gehinderd werden door een soms ijzige noordenwind aan de kustlijn. Een van de hoogtepunten van die uitstappen bracht ons het bezoek aan de Jardins de Valloires, in de buurt van de abdij, een ontmoeting van de steen en het vegetale. De tuinbouwkundige verzameling van een zestal tuinen, vooral die met zowel de oude als de moderne rozen en zeker ook die van Lamarck, met een geschiedkundige benadering van alle planten konden ons bekoren. Vandaar dat de twee volgende afbeeldingen op hun manier trachten aan te tonen hoe mooi dergelijke tuinen kunnen zijn. De eerste afbeelding toont een aantal bewonderenswaardige rozen, waar La Prima middenin glimlachend zit te genieten van de belangstelling.
Ook de volgende illustratie van een nauwkeurig onderzoek van een Japanse pijnstekelboom toont aan dat onze emoties door zo'n stam of door het beklimmen ervan geraakt kunnen worden.
Zaterdag 19 juni, inderdaad de achtste dag na onze afreisdatum, kregen wij onderweg, bijna wederom in ons "vaderland" aangekomen, een aantal buien te verwerken en tevens bij de thuiskomst mochten we vaststellen, dat op één week tijd onze tuin niet had blijven stilstaan en zijn we sinds die dag vrijwel uitsluitend daarin werkzaam geweest, vooral met de bedoeling om het begin van de zomer, de feestdag van de H. Aloysius van Gonzaga, in te zetten met nuttig aan te wenden groenten, fruit en bloemen. Dat de zomer vanaf dinsdag blijkbaar echt aan de slag is, zorgde ervoor dat wij tijdens enkele uren per dag in de tuin volop zwetend van zonnigheid konden genieten, zeker ook van het ene voorbeeld van natuurlijke schoonheid achteraan in onze tuin te bewonderen, een bloem van een Grote Berenklauw.
De laatste halve week van dit schooljaar staat voor de deur en zal ongetwijfeld tot een zalige tweemaandenperiode leiden, die volop verdiend is door ieder van jullie en die ervoor zal instaan, dat een zekere rust jullie leven zal verblijden. Als afscheid wensen wij jullie herhaaldelijk een beeld toe als de hieronderstaande zonsondergang in Cayeux sur Mer.
A.P.
Toegegeven, deze publicatie komt meer dan een week nadat zij verwacht werd door de meesten onder jullie, doch de omstandigheden zorgden er helaas voor dat enkel heden wij konden overgaan tot het vereiste activisme na een dagenlange meditatie. Zoals de voorgaande jaren het geval was, vormt dit fenomeen een allerlaatste verslag met overweging van amuserende en emotionele gewaarwordingen onzer beiden en ook ditmaal brachten wij een weeklang door in de buurt van de baai van de Somme, een verblijf in het gevaarloze gebied van het land dat tezelfdertijd in het Varsgebied een groot aantal bewoners en toeristen tijdens overstromingen in gevaar zag komen. Wij kwamen gelukkig te weten dat in Pijnpittendorp alles veilig verlopen was. Via een lokale krant kwamen wij een dag later te weten, dat een vergelijkbare "tsunami" had plaatsgevonden in onze "federale constructie", waarbij onder meer de hieronderstaande afbeelding ons voor ogen kwam en onze emoties beroerde.
Daarnaast hebben wij al die weekdagen met heel veel zonneschijn doorgebracht en konden ons meestal per fiets van de ene naar de andere ons omringende museale of horticulturele festiviteiten begeven, waarbij wij ook wel wat gehinderd werden door een soms ijzige noordenwind aan de kustlijn. Een van de hoogtepunten van die uitstappen bracht ons het bezoek aan de Jardins de Valloires, in de buurt van de abdij, een ontmoeting van de steen en het vegetale. De tuinbouwkundige verzameling van een zestal tuinen, vooral die met zowel de oude als de moderne rozen en zeker ook die van Lamarck, met een geschiedkundige benadering van alle planten konden ons bekoren. Vandaar dat de twee volgende afbeeldingen op hun manier trachten aan te tonen hoe mooi dergelijke tuinen kunnen zijn. De eerste afbeelding toont een aantal bewonderenswaardige rozen, waar La Prima middenin glimlachend zit te genieten van de belangstelling.
Ook de volgende illustratie van een nauwkeurig onderzoek van een Japanse pijnstekelboom toont aan dat onze emoties door zo'n stam of door het beklimmen ervan geraakt kunnen worden.
Zaterdag 19 juni, inderdaad de achtste dag na onze afreisdatum, kregen wij onderweg, bijna wederom in ons "vaderland" aangekomen, een aantal buien te verwerken en tevens bij de thuiskomst mochten we vaststellen, dat op één week tijd onze tuin niet had blijven stilstaan en zijn we sinds die dag vrijwel uitsluitend daarin werkzaam geweest, vooral met de bedoeling om het begin van de zomer, de feestdag van de H. Aloysius van Gonzaga, in te zetten met nuttig aan te wenden groenten, fruit en bloemen. Dat de zomer vanaf dinsdag blijkbaar echt aan de slag is, zorgde ervoor dat wij tijdens enkele uren per dag in de tuin volop zwetend van zonnigheid konden genieten, zeker ook van het ene voorbeeld van natuurlijke schoonheid achteraan in onze tuin te bewonderen, een bloem van een Grote Berenklauw.
De laatste halve week van dit schooljaar staat voor de deur en zal ongetwijfeld tot een zalige tweemaandenperiode leiden, die volop verdiend is door ieder van jullie en die ervoor zal instaan, dat een zekere rust jullie leven zal verblijden. Als afscheid wensen wij jullie herhaaldelijk een beeld toe als de hieronderstaande zonsondergang in Cayeux sur Mer.
A.P.
posted by aloysiusprimus at 8:42 PM
2 Comments:
Jullie hebben er blijkbaar erg van genoten ! En kunnen afsluiten met een zonsondergang als van uit de Stille Zuidzee ... wie droomt er niet van !
Gelukkig kwam er, zij het met enige vertraging, alsnog een publicatie van Uw hand. Ik begon al te vrezen dat de federale inspectiediensten ook ten Uwent een huiszoeking met in beslagname van goederen hadden verricht. Men weet maar nooit met eminente vertegenwoordigers van het hemelse ras...?!
Post a Comment
<< Home