Friday, September 15, 2006

Herfstmijmeringen

Wat Uwe Hoogwaardige Pauselijkheid noopt tot het verzinnen van bovenstaande opschrift of het openbaren van de hiernavolgende hersenbrouwsels, Joost, of liever Marco mag het weten. De helft van de eerste schooljaarmaand werd inderdaad zonder al te veel inspanningen bereikt en alreeds wenkt niet enkel de aanvang van het "seizoen der vallende blâren", maar ook de Sportdag op diezelfde datum. Dat de gevestigde waarden ook deze keer weer de Uitdaging van de fietsbegeleidingstocht, alsook het beoefenen van de Boerengolfsport zelve niet uit de weg gaan, spreekt uiteraard vanzelf en doen zij beiden met graagte voor de allerlaatste maal. Het gemis van iets jongere en dartele collega's zullen ze zekerlijk aanvoelen, maar dat zal hen niet verhinderen het beste van zichzelf te geven tussen de koeienvlaaien.
Naast deze overwegingen i.v.m. toekomstige gebeurtenissen, wilde ik vandaag absoluut ook nog wat vermelden aangaande het recentelijke en het reeds bijna vergane verleden. Vooreerst de oude koeien: zowat midden in de tweemaandenlange vakantiperiode heb ik mij in het gezelschap van Aloysia Prima naar het Noorden van het roemruchte (en perfide) Albion begeven, nadat ik mij een paar uur had uitgeleefd bij het klieven van de noodzakelijke houtvoorraad om de komende wintermaanden enigszins comfortabel door te bengen. Het belang van dit ogenschijnlijke detail zal in de loop van het verslag ongetwijfeld duidelijk worden.
Veel digitale fotografieën hebben wij niet kunnen maken, maar deze éne wil ik jullie zeker niet onthouden :

jullie kunnen hier het Pauselijke Paar bewonderen aan de muren van Stirling Castle, met een panoramisch zicht op het plaatsje Stirling zelf. Tijdens onze, niet zo lange, wandeltochten werd het Zijne Pauselijkheid al duidelijk dat hij zijn ongewone inspanningen van enkele dagen voor de reis met erg veel pijn zou moeten bekopen. De linkerknie in zijn geheel en de meniscus in het bijzonder bezorgden Hem felle pijnscheuten, ja verhinderden hem rustig te slapen. Ik kan jullie echter nu al meteen geruststellen, want deze namiddag bleek uit de resultaten van een scan dat er hooguit wat discrete tekenen zijn van gonartrosis, en vooral Marco zal dan wel doorhebben dat het nog veel erger had kunnen zijn. Met genoegen deel ik jullie nog mede dat deze éénweeklange uitstap ons beiden allerhartelijkst deugd heeft gedaan, ook mede dankzij de herinneringen aan een gelijkaardige trip, zo'n tweeëndertig jaar geleden, ja, jullie lezen dat goed, ter gelegenheid van ons beider eerste huwelijksreis.
Nog meer heugelijk nieuws mochten wij gisteren vernemen van onze jongste pauselijke telg, met name Gerhilde: zij is met een ruim "voldoende" geslaagd en zal vanaf volgende maand mogen beginnen aan haar "derde Bachelor Engels - Nederlands" ( de vroegere eerste licentie) en voor haar thesis, die zij zeker zelf wil schrijven, zal zij zich toeleggen op het bestuderen en analyseren van alle romans van Nick Hornby. Eventuele ghostwriters die desalniettemin hun medewerking tot het creëren van dergelijke academische geschriften zouden willen verlenen mogen zich alsnog aanmelden. Enige blogervaring is in deze natuurlijk nooit weg.
Onze pauselijke zoon, Frederik, heeft zich de laatste weken, in afwachting van een definitieve baan in de journalistiek, geworpen op een professionele activiteit die mag gerekend worden tot een van de"knelpuntberoepen": namelijk het rietdekken. Ik zie sommigen onder jullie al beginnen fronsen, maar ik kan je verzekeren, dat edele beroep van dak bedekken met (tegenwoordig) Roemeens riet vindt nog steeds plaats in onze contreien. In één van onze eerste bijdragen tot het bloggebeuren kun je hem nog zien bij het snoeien van enkele bomen op ons domein, waarbij hij toen reeds zijn gebrek aan hoogtevrees met succes ten toon spreidde.
Verder dan deze overpeinzingen, mijn waarde vrienden en volgelingen geraak ik vanavond niet, daarom , met spijt in het hart, maar ook met een gevoel van opluchting, neem ik graag van jullie afscheid voor ongeveer een maand en wens jullie allen, maar één toch in het bijzonder een lang, ontspannend weekeinde toe.

ALOYSIUS PRIMUS