Last Post in Tallinn?

Waarde volgelingen,

Ook uw eerbiedwaardige Voorganger heeft momentaneel nog niet de minste notie van wat volgen zal, edoch ook hij vertrouwt erop dat alles, ergo eveneens deze voorliggende pauselijke missive, uiteindelijk goed terecht zal komen. De éne bijzondere gaat zover in zijn vertrouwen, dat hij mij deze keer zelfs geen herinnering of waarschuwing (laat staan bedreiging) deed geworden, wij gaan aldus ongetwijfeld de goede richting uit.
Misschien heeft de vorige bulle hem tot het diepere inzicht gebracht dat pontificaal nieuws op zich kan laten wachten, doch eveneens wat vroeger dan verwacht kan verschijnen. Allen die mijn schrijfsels met enige aandacht volgen, zullen vorige maand allicht vastgesteld hebben, dat het goede nieuws een vijftal etmalen eerder dan wat de traditie voorschrijft tot publicatie werd gebracht.
Voor de enkele onder jullie die zich nog steeds afvraagt welke mysterieuze verklaring licht kan werpen op die ogenschijnlijke faux pas, kan ik hic et nunc bevestigen dat een uitlandse excursie mij noopte tot deze geanticipeerde editie, en nog wel een reis die mijn gade en mijzelf naar het uiterste Zuiden Frankrijks voerde, tot aan het domein "Les Aludes" van Peterpignans. Ten bewijze van het hierbovenvermelde volgt hieronderstaand een lichtdrukmaal, waarop wij beiden afgebeeld staan, op de gevoelige plaat vastgelegd door Aloysiaprima.


Laat jullie echter niet misleiden door de zonnige indruk die het geheel en mijn beide onderdanen in het bijzonder op het eerste zicht mogen wekken. Toegegeven de klimatologische omstandigheden waren grotendeels aangenaam, bij tijd en wijle deden ze denken aan onze eigen "Trezeke's zomer", maar zowel bij onze aankomst als bij ons vertrek werd de ganse Var vergast op een waar onweer, gepaard gaande met tsunami-achtige watervloeden, die ervoor instonden dat talrijke landgenoten met gemotoriseerd vehikel en al door inondaties werden verzwonden. Voor ogen houdend dat de streek sedert afgelopen april geen druppel water had mogen ontvangen, werd door sommigen zelfs gewag gemaakt van een onvervalst mirakel, ja ter ere van onze interventie, zo leek het wel, werd diezelfde eerste avond in Pijnpittendorp een groots spektakelvuurwerk georganiseerd, toevallig samenvallend met het lokale Pruimenoogstfeest. In het kader van de afgelopen heiligenverklaringen en dito aangerichte feestvieringen, moge de volgende afbeelding, gecreëerd door Leo Reymer, broer van, verduidelijken wat in Pignans verstaan wordt onder het begrip 'pyrotechnisch kunstwerk'.


De reis in zijn geheel betekende voor Aloysia en mijzelve vooral een aangenaam weerzien met een van onze beste collega's ooit, die zich bovendien ook nog ontpopte tot een, voor mij althans, onnavolgbaar voorbeeld van culinaire creator.

Begin deze maand waren we aan zee met al onze nakomelingen en aanverwanten, en dit om wille van een paar speciale aangelegenheden. Vooreerst was daar het gegeven dat Nieke, ons oudste pauselijke kleinkind, per 10 oktober de gezegende leeftijd van zes jaar bereikte, terwijl ikzelve welgeteld twee dagen later de ouderdom van zestig jaar in het vizier kreeg. De ganse clan bracht een knus, gezellig samenzijn tot stand, zowel in de gezonde zeelucht, als in het zwembad, als elders aan de kust.
Voor mijzelve betekende de zaterdagavond, in Ieper, aan de Menenpoort één van de hoogtepunten, mij geschonken door onze twee jongste nazaten en aanverwant. Ik kan het dan ook niet nalaten hieronder de fotografie te publiceren die ons Gerhilde knipogend nam. Enige verklaring lijkt mij hier gepast: de ruimte binnen de poort was vrijwel compleet in beslag genomen door enkele honderden toeschouwers van en deelnemers aan het indrukwekkende spektakel, zodat een colonne vrouwelijk schoon uit het Britse Imperium zich genoodzaakt had gezien de plechtigheid net buiten de poort te volgen. Dat discipline ook over het Kanaal nog altijd een recht van bestaan heeft, moge ook uit de afbeelding blijken. Alhoewel de meesten van hen AP meteen hadden herkend, is slechts bij één van hen, de dichtstbijzijnde, een glimp van nieuwsgierig-aarzelende herkenning te bemerken in de oogopslag...


Tenslotte is het volgens mij enkel passend en rechtvaardig om aan het einde van deze bulle in het kort te reageren op de onweerstaanbare vloed van gelukwensen die mij van alle kanten ten deel viel bij mijn reeds hoger aangehaalde overgang van vijftig naar zestig. Veel had ik mij bij die feitelijke aangelegenheid voorgesteld, maar wat in de realiteit plaatsgreep, tartte werkelijk alle verbeelding: talloze hartelijke, verrassende, ja waarlijk dithyrambische, feliciterende heilswensen bereikten mij onder allerlei vormen en één daarvan wil ik bij het eind van deze toevalligerwijze zestigste bulle jullie niet onthouden. De illustratie werd mij toegezonden door Xaverius Garulfus, met daarbij de bemerking dat het afgebeelde eenvoudigweg een Pinus Sylvestris ofte een grove den is, door de natuur zelve voorzien van een kruis. Dat deze foto genomen werd in Estland, ergens in de buurt van Tallinn, zou erop kunnen wijzen dat Dickie Dick (je-weet-wel) zijn kruis nog niet ten einde toe gedragen heeft. Wat mij dan weer enorm deugd doet (sorry, Dick-Johan).


A.P.