Koningsdag (België)
Beste Aloysianen,
Eindelijk is het weer zover! Vandaag, vijftien november 2006, herdenking (of bijna-nagedachtenis van de 175-jarige Koninklijke Dynastie), mag uw Nederige zich weer achter het klavier zetten om jullie allen, en één in het bijzonder, op de hoogte te brengen van de belangrijkste wederwaardigheden Hemzelfs en Zijner familiekring van de afgelopen vier weken, inbegrepen de instellingsloze week vrijaf (vanaf eind vorige eeuw ontstaan ter vervanging van een aantal vrije dagen, waaronder "De Dag van de Dynastie", een gelukkig initiatief van de toenmalige voorganger van de huidige Frank).
Een aantal onder jullie had vooraf al vernomen dat een tweedelige trip naar en van het verre Oosten van onze regio tot de geplande activiteiten behoorde en aldus geschiedde. Samen met onze oudste kleindochter Nieke, van wie jullie hieronder een afbeelding aan het stuurwiel van een automobiel, gezeten naast een andere wereldberoemdheid kunnen aanschouwen,
brachten wij een verlengd weekeinde door in het Domein Molenheide, a.h.w. middenin het bronsgroen eikenhout . Het werd vooral voor ons Nieke een ongeloofloos onvergetelijke ervaring, zowel door de talloze nieuwe indrukken opgedaan in het zwembad, in het Speelpaleis , in de uitgestrekte bosgebieden, in de weergaloos- uitgebouwde speeltuinen, te midden van allerlei exotische en inheemse creaturen, zoals deze Pauwselijke vogel,
die ons dagelijks met zijn roep wekte, als door de aandacht en de grootouderlijke zorgen van oma en opa. De laatsten vonden het uiteraard ook een experiment dat voor herhaling vatbaar dient te zijn en dan gedeeld met haar jongere zusje Wanne (bemerk haar hieronder), die voorlopig met haar één jaar nog iets te jong werd geacht om al mee op reis te gaan.
De hele Allerheiligenweek betekende voor Aloysia en Aloysius wederommaals een oase in de woestijn van het schooljaar, een mogelijkheid om verse krachten op te doen, zodat de periode tot aan de volgende vakantie, binnen erg afzienbare tijd, energiek aangevat en volvoerd zal kunnen worden (wat dat laatste ook moge betekenen).
Een bijkomende gelukkige toevalligheid deed zich voor tijdens de laatste dag in het verre Limburg, toen wij nog een winkeluitstap planden naar het project Maasmechelen - Village, werkelijk een uitgelezen shoppingboulevard om Vincent Van Quickenborne duimen en vingers te doen aflikken, want zowat alle werelbekende verkoopfirma's zijn hier vertegenwoordigd en zijn dagelijks geopend. Aan het eind van de winkelwandelavenue bevindt zich namelijk het Belgisch Wielermuseum en daar zag Aloysius zijn droom in realiteit verkeren. Ongetwijfeld vraagt ieder van jullie zich af vanaf welke datum Zijne Pauselijke Hoogwaardigheid zich met deze racefiets (bemerk, speciaal voor deze heuglijke Belgische Feestdag de driekleur, subtiel verwerkt in het aerodynamische frame) instituutwaarts zal begeven. Het zal ook Hemzelve benieuwen.
Hiermee is, wat mij betreft, een einde gekomen aan deze herfsteditie. Bij leven en welzijn lezen jullie de volgende maand een vervolg.
A.P.
Eindelijk is het weer zover! Vandaag, vijftien november 2006, herdenking (of bijna-nagedachtenis van de 175-jarige Koninklijke Dynastie), mag uw Nederige zich weer achter het klavier zetten om jullie allen, en één in het bijzonder, op de hoogte te brengen van de belangrijkste wederwaardigheden Hemzelfs en Zijner familiekring van de afgelopen vier weken, inbegrepen de instellingsloze week vrijaf (vanaf eind vorige eeuw ontstaan ter vervanging van een aantal vrije dagen, waaronder "De Dag van de Dynastie", een gelukkig initiatief van de toenmalige voorganger van de huidige Frank).
Een aantal onder jullie had vooraf al vernomen dat een tweedelige trip naar en van het verre Oosten van onze regio tot de geplande activiteiten behoorde en aldus geschiedde. Samen met onze oudste kleindochter Nieke, van wie jullie hieronder een afbeelding aan het stuurwiel van een automobiel, gezeten naast een andere wereldberoemdheid kunnen aanschouwen,
brachten wij een verlengd weekeinde door in het Domein Molenheide, a.h.w. middenin het bronsgroen eikenhout . Het werd vooral voor ons Nieke een ongeloofloos onvergetelijke ervaring, zowel door de talloze nieuwe indrukken opgedaan in het zwembad, in het Speelpaleis , in de uitgestrekte bosgebieden, in de weergaloos- uitgebouwde speeltuinen, te midden van allerlei exotische en inheemse creaturen, zoals deze Pauwselijke vogel,
die ons dagelijks met zijn roep wekte, als door de aandacht en de grootouderlijke zorgen van oma en opa. De laatsten vonden het uiteraard ook een experiment dat voor herhaling vatbaar dient te zijn en dan gedeeld met haar jongere zusje Wanne (bemerk haar hieronder), die voorlopig met haar één jaar nog iets te jong werd geacht om al mee op reis te gaan.
De hele Allerheiligenweek betekende voor Aloysia en Aloysius wederommaals een oase in de woestijn van het schooljaar, een mogelijkheid om verse krachten op te doen, zodat de periode tot aan de volgende vakantie, binnen erg afzienbare tijd, energiek aangevat en volvoerd zal kunnen worden (wat dat laatste ook moge betekenen).
Een bijkomende gelukkige toevalligheid deed zich voor tijdens de laatste dag in het verre Limburg, toen wij nog een winkeluitstap planden naar het project Maasmechelen - Village, werkelijk een uitgelezen shoppingboulevard om Vincent Van Quickenborne duimen en vingers te doen aflikken, want zowat alle werelbekende verkoopfirma's zijn hier vertegenwoordigd en zijn dagelijks geopend. Aan het eind van de winkelwandelavenue bevindt zich namelijk het Belgisch Wielermuseum en daar zag Aloysius zijn droom in realiteit verkeren. Ongetwijfeld vraagt ieder van jullie zich af vanaf welke datum Zijne Pauselijke Hoogwaardigheid zich met deze racefiets (bemerk, speciaal voor deze heuglijke Belgische Feestdag de driekleur, subtiel verwerkt in het aerodynamische frame) instituutwaarts zal begeven. Het zal ook Hemzelve benieuwen.
Hiermee is, wat mij betreft, een einde gekomen aan deze herfsteditie. Bij leven en welzijn lezen jullie de volgende maand een vervolg.
A.P.
posted by aloysiusprimus at 4:24 PM
3 comments
