PANDEMIE

Waarde volgelingen,

Reeds vanaf het vroegste ochtendgloren smeekte ik de Sanctus Spiritus om een glimp van inspiratie voor deze mededeling, edoch slechts een uur nadat de zon ter kimme neeg, kon ik mij naar mijn blog begeven om de honderden duizenden die hierop zaten en zitten te wachten enigszins tegemoet te komen in hun steilste verwachtingen. Laat vanaf nu de wegen zich splijtend scheuren, de kale bomen zich driedubbel vouwen en de graven plots openbarsten, want het langgekoesterde moment is eindelijk aangebroken!
Wat volgt, kan beschouwd worden als een poging om de evenementen van de afgelopen maand kortweg te resumeren.
De eerste weken van die periode werden volbracht met het taxeren en het evalueren van allerlei vaardigheden toebehorend aan en tevens gedemonstreerd door jongvolwassen discipelen van beider kunne, die daartoe min of meer geforceerd werden, wat de spontaniteit van die activiteit niet altijd ten goede kwam. Dit alles werd gevolgd door enkele dagen geconcentreerd ervaringen en inzichten uitwisselen omtrent de geleverde inspanningen van de hogergenoemden, hierbij geholpen door de onvolprezen nimmeraflatende infomaticatechnologieën, die dergelijke ontmoetingen weten te veraangenamen. Het van gedachten wisselen met de voorzaten van de voornoemde adolescenten was niet aan mij besteed, daar ik tot een dergelijke ontmoeting geen invitatie of aanmaning ontvangen had, wat met zich meebracht dat mijn tijdelijk retireren een dag eerder kon aanvangen.
De daaropvolgende etmalen werden ruimschoots opgevuld met overvloedige eetmalen en daarbijhorende zangstonden, al dan niet begoten met dranken die iemand als U en ik de waarheid doen vinden. Ongeveer halfweg de retiradeperiode pakte Aloysia Prima samen met mij de koffers en begaven wij ons luchtvaartgewijs naar warmere oorden, om daar van een welverdiende rust, ver van dreigend vuurwerk en aanverwante geluksdemonstraties, te genieten.
Wel, dat savoureren heeft wel degelijk plaatsgevonden! Ten bewijze daarvan volgen hier enkele picturale impressies, waarbij dient opgemerkt dat het aanwenden van het digitale lichtdrukmaalapparaat voor ons beiden nog wel enkele mysteriën, zelfs secreten inhoudt.


Hierboven aanschouwt U mijne Hoogwaardige Heiligheid bij het nuttigen van een godendrank, verkregen van de lokale neringdoeners (bemerk op de achtergrond het ter kimme nijgen van het solair hemellichaam).

De tweede afbeelding behoeft enige explicatie voor de overgrote majoriteit, maar één onder jullie weet ongetwijfeld precies wat dit plaatje hier staat te doen. Voor de anderen mag het een mysterie (eerder "blij") blijven.




Hiernaast vind je een pracht van een afbeelding, in het centrum van Coin, wat meer het binnenland in, dat ons op weg zette naar een verzorgde, nette verkoopplaats van de plaatselijke vleesgerechten, waaraan wij ons tegoeddeden tijdens één van onze adventureuze uitstappen. De betrokkene zal voorzeker ook weer wel weten, waar de klepel hangt en ik twijfel er niet aan dat deze inventieve explorator onze zoektocht naar dit uithangbord op prijs zal weten te stellen.







Een aantal van mijn volgelingen herkennen hier zonder meer een stupa, meer bepaald een bouwwerk in het centrum van Benalmadena en bij de mediterrane kust, waar mijn eega en ikzelf enkele momenten van boeddhistische meditatie doorbrachten, daarbij op niet mis te verstane wijze gesupporteerd door suprahumane, sonore geluiden.
Wij vonden het beiden een pre-paradijselijke ervaring, die ons in hemelse sferen bracht; het behoeft geen uitleg dat onze religieuze emoties vrijwel tot overkoken werden gebracht. Alhoewel niet al mijn volgelingen even sterk door dergelijke gevoelens bemand worden, weet ik dat de meesten onder jullie zulk een experiëntie zekerlijk waarderen. Het vergt van mijnentwege momentaan een extravagante inspanning om de resterende ruimte links van de afbeelding op te vullen, maar ik geloof dat ik er, mits de nodige doorzetting, toch in zal slagen dit maagdelijk blanke gebied te convergeren in een bedrukt areaal, waaraan ook nog enige betekenis gehecht kan worden.

Tenslotte wens ik jullie allen nog een laatste afbeelding te tonen, waaruit blijkt dat wij tijdens onze week van afzondering niet zonder gedachte aan het ons zo geliefde Instituut waren: taffelend door het centrum van Malaga - daarbij niet al te zeer gehinderd door een protestoptocht van Spaanse truckers (in hun vrachtwagens welteverstaan) gericht tegen één of ander generatiepact - troffen wij op de stoep een exempel van iets waarnaar wij al jarenlang op zoek zijn, omdat het onze leerdoelstellingen aanbelangt. Als je erg goed de grond voor mij bestudeert, zal het jullie wel dagen.


Waar ik eigenlijk mee had moeten aanvangen, maar waarmee ik liever deze eerste mededeling van 2006 besluit, is jullie allen, enkelen in het bijzonder en het meest speciaal Dorothea een allergelukkigst, voorspoedigst Nieuwjaar toe te wensen.

A.P.