Sàbado Santo

Hola seguidoras y seguidoros,

Op deze droevige dag, de vooravond van Pasen, waarop , bij een intriesttreurige hemel ons aller grote Roerganger Gerard wel degelijk de allerlaatste van zijn Avonden in dit ondermaanse beleeft op onnavolgbare wijze, zet Uwe Pauselijke Hoogwaardigheid zich uitgebreid voor zijn PC om u allen in de eerste plaats een Zalig Eierzoekfeest toe te wensen, maar tevens om verslag uit te brengen van zijn zoektocht, samen met Aloysia en nog vele anderen, naar de kunstschatten, verspreid over het Iberische schiereiland, een reis die Hem en zijn tochtgenoten via de Spaanse hoofdstad tot in het hart van El Pais Vasco, Bilbao, voerde, waarbij, helaas, de Plaza Mayor van de schitterende stad Burgos op een haar na werd gemist.
Het werd een onvergetelijk fantastische ervaring, behalve wat betreft de weersomstandigheden, die temperatuurgewijs hooguit een vijf graden meer opleverden dan in het Vlaamse thuisland, waarbij vriesweer ternauwernood vermeden kon worden en échte zonneschijn niet meer dan één namiddag ons deel bleek te zijn. Maar ons doel lag, natuurlijk, heel wat hoger. Bij aankomst, zowat anderhalf uur later dan gepland dankzij een stakingsactie van de Franse luchtverkeersleiders, werd meteen onze kunstzin op smaak gebracht door een bezoek aan de Reina Sofia, waarvan u hier de achterkant kan bewonderen, zoals onze groep onder deskundige uitleg van de gids eveneens deed.
Het hoogtepunt van de te bewonderen objecten aan de binnenzijde van dit museum is uiteraard de onvolprezen picturale veruitwendiging, bewerkstelligd door de geniale P.P. en tegenwoordig opgeëist door de Basken zelf, van een allergruwelijkste vernietiging van een heel dorp tijdens de Spaanse Burgeroorlog, La Guernica. Ik meende hierbij een afbeelding ervan te laten verrijzen, maar dat zal elders en op een ander tijdstip moeten gebeuren.
Buiten de overbekende Madrileense musea werd door Aloysia en mijzelf ook een interessant stadsdeel bezocht, waarvan wij jullie toch enkele impressies niet willen onthouden.
Op deze afbeelding zien jullie mij op de Plaza Mayor, het startpunt van deze omzwerving, met op de achtergrond dè klok, die de twaalf slagen laat horen om middernacht van oud naar nieuw, waarbij elke rechtgeaarde Spanjaard en elke toerist twaalf druiven tot zich neemt, om een Gelukkig Nieuw Jaar te beleven. Een eindje verder troffen wij, als bij toeval, een uitspanning van een Belgische allochtoon in Madrid, die allerlei eetwaren aan de Spanjaarden probeert te slijten. Hieronder vinden jullie eveneens een foto van Aloysia, afgebeeld in de buurt van de vorige herberg.


Een eindje verder, in de Calle Mayor, bewonderden wij het Paleis van Abrantes, waarvan wij de volgende afbeelding wensen door te sturen, vooral ter attentie van Signore Spaghetti, want heden ten dage zetelt alhier het Italiaanse Instituut voor Cultuur, wat hem ongetwijfeld na aan het hart ligt.
Het zou ons tè ver leiden, indien wij alle interessante sights tijdens deze wandeling voor jullie tevoorschijn zouden halen, en daarom beperken we ons tot nog enkele sfeerbeelden uit deze Semana Santa, waarvan jullie nog véél meer beelden kunnen zien op de blog van ons aller Marco, die op ditzelfde moment geen tijd zal hebben voor dit bericht, want de heenwedstrijd, waarvoor wij allen in het blauw uitgedost zitten, is nu volop aan de gang.
Deze twee nonnetjes, elk in een andere uitrusting, waren hieronder bezig de ingang van hun kloosterkerk netjes te maken voor de komende hoogdagen; uw nederige was zo vriendelijk hen te helpen bij het openen van de kerkdeur, want dat was blijkbaar al meer dan een jaar geleden en het stof bemoeilijkte deze activiteit voor de twee zusters.
Voor de "ingewijden" biedt de volgende beeltenis absoluut geen enkel geheim en ik kan jullie verzekeren dat Aloysia zelf voorstelde om dit lichtdrukmaal te maken en ook hierin te publiceren. Voor mij persoonlijk betekende het een prettige herkennismaking met iemand die mij menige slapeloze nacht heeft bezorgd tijdens de afgelopen schooljaren. "Eind goed, al goed", zou ik hier nog aan toe willen voegen.
Om een erg lang verhaal toch nog kort te houden, wil ik jullie nog een allerlaatste foto laten zien, van ons beiden ergens onderweg naar het Guggenheim, voor mij persoonlijk het mooiste museum dat wij op deze reis bezocht hebben. Zowel de tijdelijke tentoonstelling (Russia) als de permanente zijn van een weergaloze schoonheid en het gehele concept is van een verbijsterende genialiteit, kortom vanzelfsprekend voor Uwe Pauselijke Hoogwaardigheid.

Ons rest enkel nog jullie een laatste afscheidsgroet, "Dankoe foor die Bloemen" en tot de volgende mededeling.

Aloysius en Aloysia