Beloofd is beloofd

Waarde volgelingen,

"'t Is triestig dat het regent in den herfst, dat het moe regent in den herfst daar-buiten...".
Vandaag, op de fiets op weg naar Essen, voor een nieuwe binnen- en buitenband en een nog nieuwere "regencape", heb ik het meer dan eens zitten prevelen, tussen allerlei schietgebedjes door, want wat bleek? Die gast was vergeten mijn voorrem weer aan te sluiten! Ik kan je verzekeren dat er menig "sterk" schietgebedje bij was.
Verder ging hier alles zijn normale, doordeweekse gang: wat rommelen in het tuinhuis, patatten schillen, thee zetten en drinken, een sudokuutje of drie oplossen, een veertigtal toetsen corrigeren, een tweetal toetsen opstellen en via smartschool doorsturen... enfin, de vele kleine dingen die het leven de moeite waard maken.
Voordat wij straks naar onze wekelijkse repetitie-avond van Rietsanck fietsen, schoot mij opeens te binnen, moest ik iemand van mijn volgelingen, veruit mijn trouwste volgeling, nog een berichtje sturen. Mocht ik dat niet doen, dan geloof ik dat hij zich ook wat triestig zou gaan voelen, een gevoelen dat ik ook bij mijzelf vaststel als ik vierentwintig uur verstoken blijf van zijn mededelingen. Op deze Koningsdag is het trouwens niet meer dan normaal dat een bericht de wereld, de ruimte ingestuurd wordt om te wijzen op de majesteitelijke wijze waarop deze volgeling zijn blog bewerkt.
Afsluiten moet ik nu, te laat op de repetitie komen mag zeker geen gewoonte worden na zesendertig jaren, vandaar...
Als afsluiter nog vlug even een wijze raad aan iedereen en één in het bijzonder :
Two glasses a day keep the doctor away.


A.P.